AAAAAAGGGGHHHH. After 5 hours, okay na din ako sa wakas! Fuck dysmenorrhea. Every first day of my period lagi nalang sumasakit puson ko. Kapikon at nakakainis yung feeling. Parang mamatay nako sa sobrang saket kanina. Nagsuka pako. AMP. Iniisip ko, what if tumanda akong ganito? Abnormal talaga ang hormones ko. I wonder if it's deadly. Shet. I don't wanna die. I remember last year, ganitong ganito na naman nangyari saken. Namimilipit ako sa sakit na parang it's the end of the world na. Later that day, pinacheck-up ako sa gynecologist. Pina-ultrasound ako, and BAM. Nagulat ako sa results (assuming ako that time kasi nabasa ko yung result) May nakalagay na inverted ovary blah blah blah tapos may cyst found ganun. HAHAHAHAHA. Ewan ko ba, pagkabasa ko nun natakot ako. Shet. Alam mo yung feeling na parang mamatay ka na at may taning na ang buhay mo, ganun na ganun yung nafeel ko. Sa sobrang pagiging assuming ko kelangan palang ipatingin yung result sa gynecologist kasi siya magiinterpret. Tapos ayun, normal lang daw pala yung DYSMENORRHEA ko. I felt sooooo relieved. HAHAHA. Assuming kasi ako masyado, kala ko mamatay na ako talaga sooner or later. Anyways, I'll take care of myself na talaga. Wala ng tutulong saken pag ako nalang magisa. Sabi nga ni mama kanina, "Pano kung magisa ka nalang sa boarding at di ka umuwi? O di para kang nasasaksak dun at hindi na makagalaw." And my mind answered, "Yes Ma. You're right! HAHAHAHA. Today must be my lucky day." :))))))))))))
Note to self: ANTICIPATE PAIN. >.<
Note to self: ANTICIPATE PAIN. >.<
